Terecht of onterecht wantrouwen?

Daniella Gidaly • 27 oktober 2025

Terecht of onterecht wantrouwen?

Stel je voor, je rijdt op een eenzaam bergweggetje in Roemenië in je Nederlandse auto.

Je komt net van opgravingen uit de tijd van Decebal, de tijd dat de Romeinen de Daciërs nog niet hadden verslagen, dat Roemenië nog niet gekoloniseerd was. Je bent nog een beetje in die sferen aan het wegdromen. En dan zie je een man die er uitziet als of hij al heel lang een dakloze zwerver is langs de kant van de weg staan. Hij zwaait met een stok dringend naar je. Met zijn vrije hand maakt hij het universele gebaar dat je vaart moet minderen.


Van alles schiet er door je hoofd. Een lokale man die vindt dat je te hard rijdt, iemand die je wil vertellen dat één van je koplampen kapot is, maar heel erg op de voorgrond dringt zich toch vooral het idee op dat deze haveloze man je wil beroven, op z’n minst je auto wil inpikken en jou hulpeloos langs de kant van de weg zal achterlaten.


Je hebt een split second om te beslissen en stopt toch.

Je draait je raam half open, terwijl hij naar je toe loopt.

“ Ați vazut un semn albastru acolo sus?” “Hebt u een blauw teken gezien daarboven?”

Geen idee waar hij het over heeft. Maar bang om in iets spiritueels gezogen te worden, antwoord je natuurlijk:

“Nu”. Je hebt helemaal niets gezien. De man heft zijn armen in de lucht en roept klagend “Ik ben het hele stuk van Costesți (9 km verderop) gelopen. Die koeien gaan me nog eens de kop kosten.”

En dan komt de aap uit de mouw: of hij een stuk met je mee mag rijden naar de auto. En nog voor je tijd hebt gehad de spullen op de stoel naast je, weg te ruimen, is hij al neergeploft. De stok nog steeds in zijn hand.


Terwijl je een schietgebedje omhoog stuurt dat hij echt in Costesți uitstapt en je je afvraagt wat je doet als hij blijft zitten, wijst hij op een Dacia langs de kant van de weg. Zijn auto. Voor je het weet, is hij uitgestapt. Nog geen twee minuten heeft hij in je auto gezeten.

En pas als hij allang uit zicht is, realiseer je je dat de man je Nederlandse kenteken moet hebben gezien. Toch heeft hij geen moment geaarzeld om je in het Roemeens aan te spreken.


Alba Iulia, 26 oktober 2025

door Pieter de Nooij 2 november 2025
Wie mocht denken dat ‘Rabat’ korting betekent, heeft het mis. Marokko is zeker geen land van kortingen en is ook niet zo goedkoop als je wellicht denkt.
door Alexander Heyendael 18 juli 2025
Een unieke fietstocht in de Provincie Trapani ten Westen van Palermo: een luisterrijke ontdekking!
door Caroline Westenholz 3 juni 2025
En nu staat daar opeens een beeld van John Körmeling op het Lange Voorhout. Het heet 'Altijd kloppende kalender' en het bestaat uit een gele ring met rode streepjes, een oneindige cirkel van tijd, gebaseerd op een oud Perzisch systeem, aldus het bijbehorende bordje.
door Daniella Gidaly 25 mei 2025
In de rij staan was heel normaal in het voormalige oostblok. Hoe kwam je anders aan eten en kleding. Dat is nu heel anders. Geen rijen meer, of.......toch nog rijen?
door Henriette van Wermeskerken 17 februari 2025
Een portret Ineens keek ik recht in de ogen van Henri van Wermeskerken. Het was 5 november 2024. Leden van de Schrijverstafel boden hun nieuwe of wat minder nieuwe boeken aan de bibliotheek aan. 
door Daniella Gidaly 14 mei 2024
Koffie met? Weet wat je bestelt als je achteloos een koffie vraagt aan de ober op een terrasje. Koffie, water, koekje is zeker niet overal een drie-eenheid.
door Daniella Gidaly 9 april 2024
Meestal is struikelen niet de bedoeling, maar in sommige gevallen moet je eerst struikelen om met je neus op de feiten gedrukt te worden. Stolpersteine op z'n Duits. Hier zijn het struikelstenen voor de deur.
door Ed Hoeks 2 januari 2024
What's in a name? Nou, soms nogal wat. Een persoon, een herin-nering of een verwijzing. We noemen er onze straten en pleinen naar. Sommigen namen zijn voor altijd goed, maar sommigen halen de eeuwigheid niet. Maar hoe ver moet je daar in gaan? Hoe braaf moet je zijn?
door Ed Hoeks 11 december 2023
Ken u zelf! Maar hoe dan? Marcel Proust gaf ons een set van vragen waarmee ieder van ons, eigen antwoorden kan vinden. "Hoe zou u willen sterven?" is misschien wel de meest definitieve vraag. Velen die recent stierven, waren nog te jong om aan deze vraag toe te komen. Zij stierven voor volk en vaderland. Ook nu nog, vlakbij zelfs. Opdat wij niet vergeten!
door Daniella Gidaly 4 november 2023
Ikaria of Kataria? Hoe een eiland aan z'n naam kwam. Soms is scheiden beter dan samen blijven wonen.